Breudijk

Breudijk is een buurtschap, dijk en polder behorende bij de gemeente Woerden en ligt rond de gelijknamige weg.

De naam Breudijk komt mogelijk van het Middelnederlandse broecdic: dijk om een broek 'laaggelegen, veelal drassig of met water bedekt land', maar waarschijnlijk behoort het eerste deel breu bij de woordgroep van het Middelnederlandse bruyen 'drek, mest'.

De Breudijk is een van de oudste doorgaande landwegen in het Groene Hart. Het agrarische bebouwingslint is aangelegd ten noorden van de oeverwal van de Oude Rijn. Deze stroomrug vormde de noordelijke grens van het Romeinse Rijk. In de middeleeuwen is de polder ontgonnen door een noordwaartse strokenverkaveling. Aan de zuidzijde van de stroomrug is klei en zand afgegraven, waardoor vijvers zijn ontstaan,  

De agrarische bebouwing bestaat uit karakteristieke langhuisboerderijen met rieten wolfkap of met een met pannen of riet gedekt zadeldak. Een uitzondering hierop vormt de aan de zuidzijde gesitueerde krukhuisboerderij uit de 17e en vroeg 18e eeuw en een vroeg 19e-eeuwse dwarshuisboerderij. Veel van deze boerderijen zijn rijks- of gemeentelijk monument. Opvallend is het ontbreken van zowel grootschalige, moderne bijgebouwen als traditionele bijgebouwen zoals boenhok en zomerhuis. De monumentale panden spelen een belangrijke rol in de positieve beleving van het landschap in deze buurtschap. Het zijn met name de infrastructurele ingrepen als spoorweg, spoorwegverbreding en de weinig gave staat van de (zuid)westzijde van Breudijk, die sterk afbreuk doen aan de beeldkwaliteit.

In 1997 is ter hoogte van Breudijk 48 een herinneringsgrenspaal geplaatst, in het kader van het Romeinenjaar.

In de Breudijkpolder is ook het lustoord voor inheemse planten, vlinders en vogels ’t Wilde Veld ontwikkeld, dat te bezoeken is tijdens Nationale Monumentendag, Nationale Molendag en op afspraak.

Het sprookjesachtige vijverbos ten noordwestzijde en aan de zuidzijde van Breudijk is ook interessant. Het Vijverbos bestaat voor een groot deel uit essenhakhout en waterpartijen. Daarnaast is er opgaand loofbos, grasland en een boomgaard. Over de sloten werd de klei afgevoerd die in het gebied was afgegraven. Deze klei werd benut voor baksteen en de dakpannenindustrie. De meeste waterpartijen in het Vijverbos zijn restanten van de klei- en zandwinning. In de diepe waterpartijen aan de westzijde van het Vijverbos liggen nog enkele legakkers. De vijver is van oorsprong ook een kleiput, maar is veel minder diep en is bovendien in de loop der tijd omgevormd tot een waterpartij met fraaie gebogen vormen.

Bron: Plaatsengids Breudijk.