In de ban van zilver
Uit de historie blijkt, dat Schoonhoven en zilver al honderden jaren met elkaar verbonden zijn. Hoe deze liefde voor elkaar is ontstaan weten wij niet precies maar wat wij wel weten is, dat door de eeuwen heen zeer veel goud- en zilversmeden in Schoonhoven waren gevestigd. Niet alleen toen maar ook nu nog herbergt de Zilverstad van Nederland – sinds 1280 al in het bezit van stadsrechten – talloze goud- en zilversmeden, ateliers, galeries en juweliers.
Tot het eind van de 17e eeuw werkten de zilversmeden net als vele andere handwerkslieden in die tijd in hun woonhuis op de begane grond. Toen aan het eind van de 19e eeuw de machines hun intrede deden in het zilversmidsambacht, bouwden zij meestal achter hun woning een werkplaats. Nu kent Schoonhoven zoals zovele steden over het algemeen een aaneengesloten bebouwing. Om de werkplaats te bereiken zonder door de woning te gaan, werd een tweede deur in de woning gemaakt. Hiervan zijn in Schoonhoven vele voorbeelden te vinden.
In het Nederlands Zilvermuseum wordt de historie van het ambacht van zilversmid door de eeuwen heen getoond en kan er deelgenomen worden workshops. Op deze plek stond in de middeleeuwen het St. Elisabethklooster. Dit klooster is aan het eind van 16 eeuw in opdracht van de Watergeuzen die de stad hadden veroverd, ontruimd. In de 17 eeuw is op de fundamenten van de kloosterkapel een arsenaal gebouwd om daarin de wapens bestemd voor de verdediging van de Oude Hollandse Waterlinie in op te slaan. In de 19e eeuw is dit arsenaal verbouwd tot kazerne. Sinds 1978 is het Nederlands Zilvermuseum hier gevestigd.
