In de Winkel

Deze picknickplek aan het riviertje de Winkel kijkt uit op polder Waardassacker en Holendrecht. Oorspronkelijk was deze omgeving een veenmoeras. In de Middeleeuwen is het door vele mensenhanden ontgonnen. Zo werden er sloten gegraven om het overtollige moeraswater af te voeren. Op de gewonnen landbouwgrond werd voedsel
geteeld voor de alsmaar groeiende bevolking. Melkveehouders laten in deze polder nu hun koeien grazen. Ook beschermen zij de eieren en jongen van weidevogels die hier in het voorjaar komen broeden.

De Winkel is van oorsprong een veenriviertje in het moeras. Meer naar het westen mondt het uit in de Waver. Op de oevers van de Winkel is in het verleden klei afgezet. Deze kleiruggen liggen nu hoger dan de veenweiden, maar vroeger was dit andersom. Door het droogleggen van het moeras zakte het veen in, terwijl de klei zijn vorm behield. Poldergrenzen werden vaak bepaald door de ligging van dergelijke kleiruggen. Een systeem van dijken, molens en afwateringskanalen hield de laaggelegen polders droog. Moderne gemalen hebben de taak van de molens intussen overgenomen.

Polder Waardassacker en Holendrecht is nu een open gebied met boerderijen langs de dijk. Moderne melkveehouders verdienen hier hun boterham. Zij houden hun koeien in de wei en beheren het grasland. Door bijvoorbeeld meer of minder mest te gebruiken, meer te maaien of juist meer te weiden is de samenstelling van grassen en kruiden op
elk perceel net even anders. Dit verklaart de kleurverschillen tussen de weilanden. Deze variatie in graslandbeheer en de openheid van de polder zijn gunstig voor weidevogels als de kievit, grutto en tureluur. Ook de zeldzame zomertaling komt hier voor.