Lacke et Isla
Dit zijn de oudst bekende namen van de rivieren Lek en IJssel, die vroeger met elkaar in open verbinding stonden als twee armen van de Rijndelta.
Vlak voor de brug bij Vianen staat in het buitendijkse gebied Bossewaard nabij Klaphek een merkwaardige stenen zuil omgeven door wat hekjes. Wie de moeite neemt om af te dalen, ziet dat in dit monument twee peilschalen zijn verwerkt uit het voormalige peilschaalhuisje van Klaphek.
Om de voortdurende overstromingen in Holland te beteugelen werd in 1285, op last van graaf Floris V, hier de Hollandsche IJssel afgedamd. Om dit op Utrechts grondgebied te realiseren moest hij flink in de buidel tasten en 4500 Hollandse ponden overmaken naar de Utrechtse bisschop Jan van Nassau.
Daarmee kwam de IJssel onder invloed van de getijdenbeweging op zee, wat het mogelijk maakte bij eb veel overtollig water te lozen. De dam bij het voormalige Hoppenesse is verdwenen onder de huidige Lekdijk. Binnendijks staan gebroederlijk twee dijkpalen naast elkaar. Elk vertegenwoordigen zij een dijkbestuur, de één bovendams (oostelijk), de ander benedendams (westelijk). Dat het niet altijd boterde tussen de verschillende hoogheemraden mag duidelijk zijn. Zo probeerde men elkaar voortdurend te “overdijken”. Als jouw dijk net iets hoger was dan die van de buurman, zou hij daar eerder overstromen. Ook het verleggen van de stroom door kribben in elkaars nadeel was schering en inslag.
Als bij nacht en ontij aan de ene kant de angst- en doodskreten de luidende noodklok overstemden, klonk aan de overzijde gejuich en dankte men knielend de Heer.
Bron: routeboekje Tureluren en Flierefluiten in het Groene Hart, auteur Pim Steenbergen, tekeningen Hans Ringers. Uitgever: stichting Struinen en Vorsen.
©2015 Niets van deze tekst mag geheel of gedeeltelijk vermenigvuldigd of gepubliceerd worden zonder toestemming van de uitgever en auteur.
