"Vivo Leo Cespite Tutus"
Deze tekst prijkt op het monumentale Dijkhuis in Jaarsveld. “De Hollandse leeuw is veilig achter de groene dijken”, betekent het vrij vertaald.
Het dorpje Jaarsveld herbergt heel wat waterstaatkundige gebouwen. Al in 1675 hebben de heren van het Hoogheemraadschap van de Lekdijk Benedendams en IJsseldam zich op deze strategische plek gevestigd. De talloze dijkdoorbraken bij Jaarsveld legden hier de zwakke schakels bloot in de dijkverdediging. Het oude dijkhuis uit 1675 werd in 1902 vervangen door het huidige neorenaissance-gebouw. Aan de achterzijde bevinden zich de schuren, waar dijkmateriaal werd opgeslagen. Vanaf het balkon hield de dijkgraaf de situatie op de rivier in de gaten.
Tegenover het dijkhuis staat een merkwaardig geheel gesloten gebouwtje uit 1896. Op meer plaatsen langs de dijk treft u zo’n peilschaalhuisje. Slechts een luik in het dak verschaft toegang tot het inwendige. Daar bevindt zich achter de dikke, storm- en ijsbestendige muren een lege ruimte met alleen een peilschaal. Zo kon toch, bij ijsgang en hoge golven, het waterpeil worden afgelezen.
Later is deze registratie geautomatiseerd, waartoe het ronde glazen gebouwtje achter het voormalige schipperscafé “Lekzicht” werd gebouwd. Daar vlakbij “’t Oude Veerhuis”, waar de oude veerstoep nog zichtbaar is, was ook de aanlegsteiger voor de Lekboot, de stoomboot, die een dienstregeling onderhield tussen Arnhem en Rotterdam, wat zo fraai beschreven is door Herman de Man in ”Hollanders komt naar het water”.
Bron: routeboekje Tureluren en Flierefluiten in het Groene Hart, auteur Pim Steenbergen, tekeningen Hans Ringers. Uitgever: stichting Struinen en Vorsen.
©2015 Niets van deze tekst mag geheel of gedeeltelijk vermenigvuldigd of gepubliceerd worden zonder toestemming van de uitgever en auteur.
